خسته ی خسته ی خسته دل من
کنج تنهایی نشسته دل من
بسکه از عالم و آدم بدی دید
در به روی همه بسته دل من
دل من
دل من
دددددددددددددددددددددددددددل من

دلکم وای دلکم
دلکم وای دلکم

دلکم عادت بچه ها رو داشت
با یه ذره عاطفه دنیا رو داشت
به یه قطره اشک اگر که می رسید
تو خیالش گنج هفت دریا رو داشت

هر چه مهربونی کرده دل من
خودشو قربونی کرده دل من
دلکم
دل من

دلکم وای دلکم …
دلکم  وای دلکم …
دلکم وای دلکم ……