اگر روزی مهمان خارجی دعوت کردین (اونم از نوع برزیلی) و خواستین شعر ایرانی براش بگذارید
واگر کمی از فرهنگ ما میدونست حداقل ترجمه شعر رو نشون ندین
ترجمه رو هم اگر نشون دادین
آهنگهای خواننده های خارج از ایران رو اصلا بهشون نشون ندین!
حتما میپرسین چرا؟

خوب اول خواستم کلاسیک بزارم و آهنگ شب مهتابه
تا ترجمه رو دیدن سوالها این بود که شراب؟؟ مستی؟؟ اینا مگه تو فرهنگ شما ممنوع نیست؟
البته خداروشکر ترجمه بیت “حبیبم اگر خوابه ، طبیبم رو می خوام” و زیباییش موضوع رو عوض میکنه

بعد به درخواست آنها گزینه به همایون شجریان “چرا رفتی” رسیدیم که برام جالب بود که اسمش رو نمیدونست اما آهنگهاش رو گوش داده بود و حتی تو گوشیش بهم نشون هم داد
بعد از چند آهنگ رسیدیم به آهنگهای شاد، موزیک ویدئو شاد، چشمهای آنها
سوالشون:مگه این چیزها تو ایران مجازه؟؟؟
(خوب حالا خواستین آهنگ شاد داخل ایران بزاریم گزینه ها چیه ؟)

صحبت از ممنوعیتهای ایران شد و چقدر ممنوعیتهای ما که همشو هم داریم جالبه
شراب
مستی
پارتی
لباس باز(بدون حجاب اسلامی)
و خیلی چیزهای دیگه

تازه به تذکر خانم، ایرانمون رو خیلی خراب نکردم که مواد مخدر هم ممنوعه اما هرچی بخوایم همه جا هست
و با افتخار گفتم (باد در گلو)
در ایران دراگ ممنوعه
ممنوع؟؟؟؟؟؟(یاد صبح و عصرهایی که باید حداقل دوبار از جلوی معتادهای کوچه اداره رد میشدیم افتادم و تعدادشون هم چقدر زیاد بود)

 

دو پست بعدی با ترجمه برای این دوستامونه

راستی

آبادان برزیلته