من به دنیا بموم هه رشت درون بزرگه بستم

گیله دریا میانو کوه درون بزرگه بستم

من نیم دور از شما شیمی مرا من آشنا

افتخار من انه گیلان امرا آشنا

میرزا کوچکخانم می بزرگهو تاج سر

پرفسررضا هم می گیلانه امرا یاوره

کم نریم بزرگ امان گیلانه افتخار کونیم

پرفسر سمیعیا شیون افتخار کونیم

من نگم گیلان ایسه دور از امی خاک وطن

هم وطن زاده ا بزرگه ایرانیم امان

گیله مردم می زبان گیلکیه فرق نکونه می گیله جان

انزلی شین ببم یا زاده کوه لاهیجان

آستانه؛صومه سرا؛فومنو تالش یا کی رشت

فرق نره هر جا بشم گم گیله پر مرا بکاشت

می گیلان؛ دریا میان ماهی داره چی پیلگی

دشتو صحرا میانم چی چینیو حاجی حاجی

می گیلانه ره بیمیرم که هم کوه داره هم دریا

هر چی آفرینشه خدا بنا امی سره راه

از امی غذا نگو که اشتهای وا کونه

فسنجان ترشه تره باقالی قاتق با مرغانه

گیلانه کوران همه قشنگیدی بلایدی

همه تن سفید رو سرخ گولی طلایدی

گیله مردان همه تن خاکیو با مرامیدی

همه تن عاشق گیلان همه با صفاییدی

از طبیعت د نگو ؛گیلان بهشته

هن ببوسته که امیر گیلانه ره شعر بینیویشته…