نیمه شبی دلتنگ

نیمه شبی دلتنگ
باز هم با این نوای دردناک و باز هم خواننده ای تلخ
بازم شب
گاهی وقتا از این شب متنفرم
امشب از اون شباست که از شب بیزارم
 
++++++++++++++++++
بازم آفتاب غروب کرد و شب اومد
 
به جونه خسته ام بازم تب اومد
 
بازم از لاله خونین قلبم
 
خدایا بانگ یارم .یارم اومد
 
شب اومد بازم شب اومد
 
به جون خسته ام بازم تب اومد
 
هوا تاره چراغم سوت و کوره
 
تنم داره می سوزه مثل کوره
 
خدایا یار من کی بر میگرده
 
آخه این از خداوندی به دوره
 
چه کج دارو مریضی دارم امشب
 
چه درد ناله خیزی دارم امشب
 
خدایا این حبیبه یا طبیبه
 
چه مهمون عزیزی دارم امشب
 
بازم آفتاب غروب کرد و شب اومد
 
به جونه خسته ام بازم تب اومد
 
بازم از لاله خونین قلبم
 
خدایا بانگ یارم .یارم اومد
 
شب اومد بازم شب اومد
 
به جون خسته ام بازم تب اومد
++++++++++++++++++
  برادر جان نمی دونی چه دلتنگم…..
 
               برادر جان نمی دونی چه غمگینم ……
 
 نمی دونی … نمی دونی برادر جان …..
 
                         گرفتار کدوم طلسم و نفرینم
 
نمی دونی برادر جان….. چه سخته در به در بودن….
 
                        مثل طوفان همیشه در سفر بودن…..
 
برادر جان برادر جان نمی دونی…..
 
                                              چه تلخه وارث درد پدر بودن…..
 
 
 
 دلم تنگه برادر جان  ……      برادر جان دلم تنگه…..!!!!
 
 
 
   دلم تنگه از این روزهای بی امید…..   
 
                        از این شبگردیهای خسته و مایوس….
 
از این تکرار بیهوده دلم تنگه…..
 
                  همیشه یک غم و یک درد و یک کابوس……
 
 
 
 دلم تنگه برادر جان ….. برادر جان دلم تنگه …….
 
دلم خوش نیست غمگینم برادر جان……
 
از این تکرار بی رویای بی لبخند
 
               ….. ………………………….
 
 دلم تنگه برادر جان ….. برادر جان دلم تنگه ……. 
 
+++++++++++++++++

مادر!
بی تو تنها و غریبم
اتاق خالی ام بی تو چه سرده
مادر!
مادر خوب و قشنگم
بدون تو دل من پر درده
فضای این خونه بی بوی تو هیچه
صدای تو هنوز این جا می پیچه
مادر مادر
 
هنوزم تو دلم
تموم قصه هات جوونه
خاله سوسکه دیگه
شعر آشتی مثه قدیما نمیخونه
مادر مادر
 
شبا با صدای لالائی های تو
خوابیدم
لالائی مادرم
حلا نوبت توست تو بخواب امیدم
مادر مادر
 
مادر!
بی تو تنها و غریبم
اتاق خالی ام بی تو چه سرده
مادر!
مادر خوب و قشنگم
بدون تو دل من پر درده
فضای خونه بی بوی تو هیچه
صدای تو هنوز اینجا می پیچه
مادر مادر
 
هنوزم تو دلم
تموم قصه ها ت جوونه
خاله سوسکه دیگه
شعر آشتی مثه قدیما نمیخونه
مادر مادر
 
شبا با صدای لالائی های تو
خوابیدم
لالائی مادرم
حالا نوبت توست تو بخواب امیدم
مادر مادر
مادر مادر….

تحویل

 
 
 
ای زتو نورِ دل و دیدارِ ما
 
گردشِ اندیشه بِیدارِ ما
 
 
 
ای ز تو رویان زمستان و بهار
 
ای تو گرداننده لیل و نهار
 
 
 
ای ز تو تغییرِ حال و سال ها
 
حالِ ما را کن تو خوشتر حال ها
 
 
 
                                                محمدرضا شفیعی کدکنی

حافظ در عصر جدید(طنز)!!!

 
 
نیمه شب پریشب گشتم دچار کابوس
دیدم به خواب حافظ توی صف اتوبوس

گفتم : سلام حافظ ، گفتا : علیک جانم
گفتم : کجا روی ؟ گفت : والله خود ندانم
گفتم : بگیر فالی گفتا : نمانده حالی
گفتم : چگونه ای ؟ گفت : در بند بی خیالی
گفتم : که تازه تازه شعر و غزل چه داری ؟
گفتا : که می سرایم شعر سپید باری
گفتم : ز دولت عشق ، گفتا : کودتا شد
گفتم : رقیب ، گفتا : کله پا شد
گفتم : کجاست لیلی ؟ مشغول دلربایی؟
گفتا : شده ستاره در فیلم سینمایی
گفتم : بگو ، زخالش ، آن خال آتش افروز ؟
گفتا : عمل نموده ، دیروز یا پریروز
گفتم : بگو ، ز مویش گفتا که مش نموده
گفتم : بگو ، ز یارش گفتا ولش نموده
گفتم : چرا ؟ چگونه ؟ عاقل شده است مجنون ؟
گفتا : شدید گشته معتاد گرد و افیون
گفتم : کجاست جمشید ؟ جام جهان نمایش ؟
گفتا : خریده قسطی تلویزیون به جایش
گفتم : بگو ، ز ساقی حالا شده چه کاره ؟
گفتا : شدست منشی در دفتر اداره
گفتم : بگو ، ز زاهد آن رهنمای منزل
گفتا : که دست خود را بردار از سر دل
گفتم : ز ساربان گو با کاروان غم ها
گفتا : آژانس دارد با تور دور دنیا
گفتم : بگو ، ز محمل یا از کجاوه یادی
گفتا : پژو ، دوو ، بنز یا گلف نوک مدادی
گفتم : که قاصدک کو آن باد صبح شرقی
گفتا : که جای خود را داده به فاکس برقی
گفتم : بیا ز هدهد جوییم راه چاره
گفتا : به جای هدهد دیش است و ماهواره
گفتم : سلام ما را باد صبا کجا برد ؟
گفتا : به پست داده ، آورد یا نیاورد ؟
گفتم : بگو ، ز مشک آهوی دشت زنگی
گفتا : که ادکلن شد در شیشه های رنگی
گفتم : سراغ داری میخانه ای حسابی ؟
گفتا : آنچه بود ار دم گشته چلوکبابی
گفتم : بیا دوتایی لب تر کنیم پنهان
گفتا : نمی هراسی از چوب پاسبانان ؟
گفتم : شراب نابی تو دست و پا نداری ؟
گفتا : که جاش دارم و افور با نگاری

گفتم : بلند بوده موی تو آن زمان ها
گفتا : به حبس بودم از ته زدند آن ها
گفتم : شما و زندان ؟ حافظ ما رو گرفتی ؟
گفتا : ندیده بودم هالو به این خرفتی !