چرا رفتی؟ چرا من بی‌قرارم
Why did you leave? I’m dead restless

به سر سودای آغوش تو دارم
I’m biggie in need of your hugs

نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست
You aint say that the moonlight is dingy stunning

ندیدی جانم از غم ناشکیباست
You aint notice my heart beats impatiently of grief

چرا رفتی چرا من بی‌قرارم
Why did you leave me in impatience

به سر سودای آغوش تو دارم
Holding desires to feel love in your hugs

—

خیالت گرچه عمری یار من بود
Your memos were my longtime companion

امیدت گرچه در پندار من بود
Your hopes were all in my thoughts

بیا امشب شرابی دیگرم ده
Gimme a new wine tonight

ز مینای حقیقت ساغرم ده
Gimme a real azure cup
(For the wine)

چرا رفتی چرا من بی‌قرارم
Why did you ever leave me in unease?

به سر سودای آغوش تو دارم
Longing to hug you in love

—

چرا رفتی چرا من بی‌قرارم
Why did you leave me in grieves

به سر سودای آغوش تو دارم
I have lots of hots for your hugs

نگفتی ماه تاب امشب چه زیباست
You aint see the pretty moonlight

ندیدی جانم از غم ناشکیباست
You aint behold my impatient souls

چرا رفتی چرا من بی‌قرارم
Why did you leave as I’m dead impatient

به سر سودای آغوش تو دارم
I am with lots of crush for your hit hot hugs

—

دل دیوانه را دیوانه‌تر کن
Make my insane heart more insane

مرا از هر دو عالم بی‌خبر کن
Keep me unaware of both worlds

بیا امشب شرابی دیگرم ده
Come Gimme another wine

ز مینای حقیقت ساغرم ده
Gimme a genuine cup of Wine

چرا رفتی چرا من بیقرارم
Why did you leave, for I’m bad impatient

به سر سودای آغوش تو دارم
I am dead for your hugs

امشب به بر من استُ آن مایه ی ناز
یارب تو کلید صبحُ در چاه انداز

ای روشنی صبحُ به مشرق برگرد
ای ظلمت شب با من بیچاره بساز

امشب شب مهتابه حبیبم رو می خوام
حبیبم اگر خوابه ، طبیبم رو می خوام

کِی باشد و کِی ، باشد و کی ، باشد و کی
مِی باشد و مِی باشد و مِی ، باشد و مِی

او گَه لب مِی ، بوسد و من ، گَه لب وی
او مستُ ز می ، گردد و من مستُ ز وی

امشب شب مهتابه حبیبم رو می خوام
حبیبم اگر خوابه ، طبیبم رو می خوام

خوابستُ بیدارش کنید
مست استُ هشیارش کنید

گویید فلانی آمده
آن یار جانی آمده

آمده حال تو ، احوال تو
سیه خالتو
سفید روی تو ، سیه موی تو

ببیند برود

امشب شب مهتابه حبیبم رو می خوام
حبیبم اگر خوابه ، طبیبم رو می خوام

Tonight my lover is beside me

Oh God throw down the key of morning into well

Oh light morning go back to the East

Oh dark night get along with me the poor

Tonight it’s moonlight, I want my lover

If my lover is asleep, I want my doctor

When is that time, when is that time?

There is wine, there is wine

Sometimes she kisses the lips of wine and sometimes I kiss her lips

She get drunk by wine and I get drunk by her

Tonight it’s moonlight, I want my lover

If my lover is asleep, I want my doctor

If she is asleep, wake her up

If she is drunk, make her sober

Tell her, the guy has come

That real lover has come

He has come to greet you

Black mole

White is your face, black is your hair

(he has come to) See you and go

Tonight it’s moonlight, I want my lover

If my lover is asleep, I want my doctor

راه رفتنم خوابیدنم حتی نگاهم

من هیچکارم این روزا دست خودم نیست

من گم میشم این روزا بین خاطراتت

جز غم کسی این روزا با من هم قدم نیست

من از غرورم این روزا چیزی نمونده

وقتی که سر رو بالش خیسم میزارم

تو روزهای خوبی از من پیش روته

برعکس من اینده خوبی ندارم

تو از گذشتت هیچی برنداشتی

اصلا نذاشتی غم تو دنیات پا بزاره

برعکس من توی گذشته گیر کردم

دنیای تو با من یه دنیا فرق داره

من دم به دم دلتنگ روزهای گذشتم

چیزی که واسه تو اهمیت نداره

موهامو که دیدم به حرفام فکر کردم

تو زندگی هیچکس دوبار فرصت نداره

من هی به تو فکر کردم و موهام سفید شد

حق با تو بود من فرصت رو از دست دادم

تو بهترین نقش تموم زندگیمی

دست خودم نیست که تو موندی توی یادم

بعد از تو من با کل دنیا قهر کردم

من روی لبهام خنده ایی بی تو ندارم

با رفتنت آیندمو از من گرفت برگرد

برگرد من آینده ای بی تو ندارم

تو از گذشتت هیچی برنداشتی

اصلا نذاشتی غم تو دنیات پا بزاره

برعکس من توی گذشته گیر کردم

دنیای تو با من یه دنیا فرق داره

من دم به دم دلتنگ روزهای گذشتم

چیزی که واسه تو اهمیت نداره

موهامو که دیدم به حرفات فکر کردم

تو زندگی هیچکس دوبار فرصت نداره

عشق هر جا رو کند، آنجا خوش است

گر به دریا افکند، دریا خوش است

گر بسوزاند در آتش، دلکش است

ای خوشا آن دل، که در این آتش است

تا بینی عشق را آینه وار

آتشی از جان خاموشت بر آر

هر چه می خواهی به دنیا نگر

دشمنی از خود نداری سخت تر

عشق پیروزت کند بر خویشتن

عشق آتش می زند در ما و من

عشق را دریاب و خود را واگذار

تا بیابی جان نو خورشیدوار

عشق هستی زا و روح افزا بود

هر چه فرمان می دهد زیبا بود

فریدون مشیری

آهای صدای بارون، دقیقه های بی جون
بهش بگید، یادم نمیره تموم لحظه هامون
آهای صدای دریا، دلای سنگ و تنها!
بهش بگید بیاد که دلم، نمیرسه به فردا
با تو، روبراهـم، بعدِ تو نگاهــم، مریضه
عشقِ منی برگرد، نذار دیگه اشکام بریزه

حتی با همین درد، دیوونگیام کم نمیشه!
دیوونه ی شبگرد!، بیا دیگه واسه همیشه
پنجره، باز منم و این حالتِ دلگیرِ هوات
خاطره ساز! کجایی که کشته دلموُ، خاطره هات؟!
چیزی نگو!
همه چی رو می شنوم، از جفتِ چشات
چیزی نپـــرس!
دو، سه روزه، بد گره زدی بغضموُ به صدات

آهای صدای بارون، دقیقه های بی جون
بهش بگید، یادم نمیره تمومِ لحظه هامون
آهای صدای دریا، دلای سنگ و تنها!
بهش بگید بیاد، که دلم نمیرسه به فردا
با تو، روبراهـم
بعدِ تو، نگاهــم مریضه
عشقِ منی برگرد، نذار دیگه اشکام بریزه
حتی با همین درد، دیوونگیام کم نمیشه!
دیوونه ی شبگرد!، بیا دیگه واسه همیشه

برگن2

شعر اول