بباف مویت را مگر مرا آن مو طناب دار شود
مرا بکش بالا چونان که عاطفه ات جریحه دار شود

مرا بخندان ای مرا بگریان ای که مرده ایست قلیل
کسی که حاضر نیست نه شادمان شود و نه سوگوار شود

کسی به شدت تو به صخره ام کوبید و من فرو رفتم
به قعر دریاها که قعر دریاها پر از مزار شود

بباف دارم را و روزگارم را سیاه کن آنگاه
مرا بکش بالا چونان که خرخره ام جریحه دار شود

علاج دلتنگی زیارت است و غم است و نا امید شدن
جهان مگر با غم به نا امید شدن امیدوار شود

به دست مرگ مگر تو را هوس نکنم که زنده ایست علیل
گناهکاری که به توبه میخواهد درستکار شود

زبان چموش من است بگو پیاده شود کسی که میترسد
گوش قطار من است به هر که سیلی نیست بگو سوار شود

بباف دارم راه و روزگارم را سیاه کن آنگاه
مرا بکش بالا چونانکه خرخره ام جریحه دار شود

به قربونه صدای عشقو گیسوی بد اقبالش
دلوم از مو بریده بی هوا افتاده دنبالش
به قربونه صدای عشقو گیسوی بد اقبالش
دلوم از مو بریده، آی دلوم از مو بریده، بی هوا افتاده دنبالش

به دست امن یار من پرنده اعتماد میکرد
شنیدنه صداش انگار عمر منو زیاد میکرد
مثاله قاصدک تو باد نکنه بی دفاعست یارم
نمیومد به چشماش خواب یعنی الان کجاست یارم

نصیبم از رخه ماهش به جز بغضه غروبی نیست
دریغا بخته ما انگار امانت دار خوبی نیست
حسود به ما شبیخون دله بی کس دله تنها
دیگه این یادگاری رو نمیشه پس گرفت از ما

بگو طعنه زدن مردم دله بی صاحبه ما رو
یه دم طاقت نمیاورد کسی مصائبه ما رو
نپرسیدم که اون چشما ادامه ی کدوم دریاست
قسم به اون نگاه مست قیامت تو همین دنیاست

به دست امن یار من پرنده اعتماد میکرد
شنیدنه صداش انگار عمر منو زیاد میکرد
مثاله قاصدک تو باد نکنه بی دفاعست یارم
نمیومد به چشماش خواب یعنی الان کجاست یارم

ای وای

دل دیوونه، ای دل دل دیوونه، تو که تنها نشستی کنج میخونه
توی این شهر پر از تابلوی ممنوعه، عاشقی جرمه واسه عاقل و دیوونه

دل دیوونه
ای وای

دل دیوونه، دلی که خونه، توی زندون تن از عاشقی میخونه
ای جانم، ای جانم مستی و هوشیارم ای جان جانانم دردی و درمانم هی

ای وای از دست یار توبه کردم صد بار صد بار
ای وای توبه خود، من شکستم هر بار هر بار
ای وای از دست یار توبه کردم صد بار صد بار
ای وای توبه خود، من شکستم هر بار هر بار

ای وای

دل دیوونه، ای دل دل دیوونه، تو که تنها نشستی کنج میخونه
توی این شهر پر از تابلوی ممنوعه عاشقی جرمه واسه عاقل و دیوونه

دل دیوونه دل دیوونه دلی که خونه توی زندون تن از عاشقی میخونه
ای جانم ای جانم مستی و هوشیارم ای جان جانانم دردی و درمانم هی

تو عاشق نبودی که درد دل عاشقا رو بفهمی
تو بارون نموندی که دلگیریه این هوارو بفهمی

تو گریه نکردی برای کسی تا بدونی چی میگم
دلت تنگ نبوده میخندی تا از حس دلتنگی میگم

تو تنها نموندی که حال دل بیقرارو بفهمی
عزیزت نرفته که تشویش سوت قطارو بفهمی

تو از دست ندادی بفهمی چیه ترس از دست دادن
جای من نبودی بدونی چیه فرق بین تو و من

تو هیچوقت نرفتی لب جاده تا انتظارو بفهمی
پریشون نبودی که نگذشتن لحظه هارو بفهمی

تو اونی که رفته چی میدونی از غصه جای خالی
من اونم که مونده چی میدونم از قصه بی خیالی