به قربونه صدای عشقو گیسوی بد اقبالش
دلوم از مو بریده بی هوا افتاده دنبالش
به قربونه صدای عشقو گیسوی بد اقبالش
دلوم از مو بریده، آی دلوم از مو بریده، بی هوا افتاده دنبالش

به دست امن یار من پرنده اعتماد میکرد
شنیدنه صداش انگار عمر منو زیاد میکرد
مثاله قاصدک تو باد نکنه بی دفاعست یارم
نمیومد به چشماش خواب یعنی الان کجاست یارم

نصیبم از رخه ماهش به جز بغضه غروبی نیست
دریغا بخته ما انگار امانت دار خوبی نیست
حسود به ما شبیخون دله بی کس دله تنها
دیگه این یادگاری رو نمیشه پس گرفت از ما

بگو طعنه زدن مردم دله بی صاحبه ما رو
یه دم طاقت نمیاورد کسی مصائبه ما رو
نپرسیدم که اون چشما ادامه ی کدوم دریاست
قسم به اون نگاه مست قیامت تو همین دنیاست

به دست امن یار من پرنده اعتماد میکرد
شنیدنه صداش انگار عمر منو زیاد میکرد
مثاله قاصدک تو باد نکنه بی دفاعست یارم
نمیومد به چشماش خواب یعنی الان کجاست یارم

ای وای

دل دیوونه، ای دل دل دیوونه، تو که تنها نشستی کنج میخونه
توی این شهر پر از تابلوی ممنوعه، عاشقی جرمه واسه عاقل و دیوونه

دل دیوونه
ای وای

دل دیوونه، دلی که خونه، توی زندون تن از عاشقی میخونه
ای جانم، ای جانم مستی و هوشیارم ای جان جانانم دردی و درمانم هی

ای وای از دست یار توبه کردم صد بار صد بار
ای وای توبه خود، من شکستم هر بار هر بار
ای وای از دست یار توبه کردم صد بار صد بار
ای وای توبه خود، من شکستم هر بار هر بار

ای وای

دل دیوونه، ای دل دل دیوونه، تو که تنها نشستی کنج میخونه
توی این شهر پر از تابلوی ممنوعه عاشقی جرمه واسه عاقل و دیوونه

دل دیوونه دل دیوونه دلی که خونه توی زندون تن از عاشقی میخونه
ای جانم ای جانم مستی و هوشیارم ای جان جانانم دردی و درمانم هی

تو عاشق نبودی که درد دل عاشقا رو بفهمی
تو بارون نموندی که دلگیریه این هوارو بفهمی

تو گریه نکردی برای کسی تا بدونی چی میگم
دلت تنگ نبوده میخندی تا از حس دلتنگی میگم

تو تنها نموندی که حال دل بیقرارو بفهمی
عزیزت نرفته که تشویش سوت قطارو بفهمی

تو از دست ندادی بفهمی چیه ترس از دست دادن
جای من نبودی بدونی چیه فرق بین تو و من

تو هیچوقت نرفتی لب جاده تا انتظارو بفهمی
پریشون نبودی که نگذشتن لحظه هارو بفهمی

تو اونی که رفته چی میدونی از غصه جای خالی
من اونم که مونده چی میدونم از قصه بی خیالی

بازم خاطره هامون اومد یادم
چه قشنگ بود اون روزا باهم
من، تو، یه گیتار و یه آهنگ
اون شب، باد میزد لای اون موهات
کی تورو قد خودم میخواست
کی تورو قد خودم میخواست …

از اون شبی که تو رفتی من چشام به دره
چقدر ببینم عکساتو که خوابم ببره

از اون شبی که تو رفتی من چشام به دره
آخه مگه چند تا دل تو سینه یه نفره

باز خوابم برد، تو ساحل چشای روشنت
تو فکر خودم ادامه میدمت، بازم میام به دیدنت …

بازم با تو، دوباره دریا رو هوس کردم
کی تورو با کسی عوض کردم، تو نکن از تو دلت پرتم …

از اون شبی که تو رفتی من چشام به دره
چقدر ببینم عکساتو که خوابم ببره

از اون شبی که تو رفتی من چشام به دره
آخه مگه چند تا دل تو سینه یه نفره

ما از این شهر غریبه بی تفاوت کوچ کردیم
از رفیقا زخم خوردیم تا یه روزی برنگردیم
خونه مون رو دوشمونه ما یه آه دوره گردیم
ما واقعا با هم چه کردیم

ما غنیمتهای بی رویای این جنگهای سردیم
زندگیمون کو ببین ما کشته های بی نبردیم
بی خبر از حاله هم آواره ی دنیای دردیم
ما واقعا با هم چه کردیم

تلخِ اما با هم نبودیم
ما آدمای شهر حسودیم
خسته از کابوس رفتن
دور از اون روزایه روشن
بی تفاوت زیر این سقف کبودیم

تلخِ اما با هم نبودیم
ما آدمای شهر حسودیم
خسته از کابوس رفتن
دور از اون روزایه روشن
بی تفاوت زیر این سقف کبودیم

پس بدین فرصت خنده هامو
پس بدین شادیه تو صدامو
پس بدین قلبه عشق آشنامو
ضلااقل پس بدین گریه هامو

تلخِ اما با هم نبودیم
ما آدمای شهر حسودیم
خسته از کابوس رفتن
دور از اون روزایه روشن
بی تفاوت زیر این سقف کبودیم

تلخِ اما با هم نبودیم
ما آدمای شهر حسودیم
خسته از کابوس رفتن
دور از اون روزایه روشن
بی تفاوت زیر این سقف کبودیم